Proces wzbogacania metodą Kovarexa

Proces wzbogacania metodą Kovarexa

Edytuj

Receptura
60 + 40 + 5 → 41 + 2
Łącznie surowce
60 + 40 + 5
Rodzaj prototypu	recipe
Nazwa wewnętrzna	kovarex-enrichment-process
Wymagane do zbadania
Produkowane w

Proces Kovareksa jest jedną z metod przetwarzania (wzbogacania) uranu przy użyciu wirówek. Proces ten, do zainicjowania, potrzebuje dużych ilości rzadkiego izotopu ²³⁵U, ale pozwala na lepsze wykorzystanie rudy uranowej.

Przeznaczenie

W wyniku przetwarzania rudy uranowej, na każde 10 jednostek rudy uzyskuje się 1 jednostkę uranu ²³⁵U, z prawdopodobieństwem 0.007 (0.7%), albo 1 jednostkę uranu ²³⁸U, z prawdopodobieństwem 0.993 (99.3%). Z rozkładu prawdopodobieństwa wynika, że uran 235 uzyskiwany jest średnio co 143 cykle pracy wirówki (aczkolwiek nie ma na to gwarancji). Jest to obecnie jedyny przypadek w grze, gdzie produkcja jest uzależniona od zdarzeń losowych.

Uran 235 jest potrzebny do wytwarzania paliwowych ogniw uranowych oraz, w bardzo dużych ilościach, do budowy bomb jądrowych. Ze względu na stosunkowo niewielkią zawartość tego izotopu w rudzie, jego produkcja jest dość powolna i powoduje powstawanie dużej ilości uranu 238 jako produktu ubocznego. Proces Kovareksa pozwala na zwiększenie produkcji bardziej użytecznego ²³⁵U i jednocześnie pozbycie się nadmiaru ²³⁸U.

Należy jednak zaznaczyć, że izotop ²³⁸U nie jest całkowicie bezużyteczny. Wykorzystuje się go do produkcji amunicji uranowej (karabinowej oraz artyleryjskiej, w tym także wybuchowej) oraz ogniw uranowych (jako drugi składnik obok ²³⁵U). W związku z powyższym, nie jest zalecane przetwarzanie całego zapasu uranu 238 w procesie Kovareksa. W razie wystąpienia braku ²³⁸U, pewne jego ilości można odzyskać ze zużytych ogniw paliwowych.

Ciekawostki

• Nazwa technologii pochodzi od nazwiska Michala Kovaříka, głównego twórcy Factorio i współwłaściciela Wube, który posługuje się nickiem kovarex. [1]

• Proporcje izotopów uranu w grze są zbliżone do występujących faktycznie na świecie, wynoszących 0.72% ²³⁵U i 99.28% ²³⁸U. Uran 235 jest najbardziej rozpowszechnionym izotopem rozszczepialnym uranu, jednak by można było go wykorzystać w reakcjach rozpadu, prowadzi się jego wzbogacanie przy użyciu wirówek. Izotop ²³⁵U jest lżejszy, w związku z czym koncentruje się przy osi wirówki.
• Amunicja uranowa produkowana jest z wykorzystaniem uranu zubożonego, produktu ubocznego w procesie wzbogacania. Uran zubożony składa się w większości z izotopu ²³⁸U, który jest słabo radioaktywny. Jego główną cechą, decydującą o wykorzystaniu w produkcji amunicji jest wysoka gęstość oraz skłonność do samozapłonu jego odłamków (piroforyczność). Ponadto, uran, podobnie jak inne metale ciężkie, jest toksyczny.

Zobacz również

• Uran 235
• Przetwórstwo uranu