Proces wzbogacania metodą Kovarexa
 |
Proces wzbogacania metodą Kovarexa |
|
Receptura |
|
   |
|
|
Łącznie surowce |
|
|
|
|
Rodzaj prototypu |
|
|
Nazwa wewnętrzna |
kovarex-enrichment-process |
|
Wymagane technologie |
|
 |
|
|
Produkowane w |
|
 |
|
Proces Kovareksa jest jedną z metod przetwarzania (wzbogacania) uranu przy użyciu wirówek. Proces ten, do zainicjowania, potrzebuje dużych ilości rzadkiego izotopu 235U, ale pozwala na lepsze wykorzystanie rudy uranowej.
Przeznaczenie
W wyniku przetwarzania rudy uranowej, na każde 10 jednostek rudy uzyskuje się 1 jednostkę uranu 235U, z prawdopodobieństwem 0.007 (0.7%), albo 1 jednostkę uranu 238U, z prawdopodobieństwem 0.993 (99.3%). Z rozkładu prawdopodobieństwa wynika, że uran 235 uzyskiwany jest średnio co 143 cykle pracy wirówki (aczkolwiek nie ma na to gwarancji). Jest to obecnie jedyny przypadek w grze, gdzie produkcja jest uzależniona od zdarzeń losowych.
Uran 235 jest potrzebny do wytwarzania paliwowych ogniw uranowych oraz, w bardzo dużych ilościach, do budowy bomb jądrowych. Ze względu na stosunkowo niewielkią zawartość tego izotopu w rudzie, jego produkcja jest dość powolna i powoduje powstawanie dużej ilości uranu 238 jako produktu ubocznego. Proces Kovareksa pozwala na zwiększenie produkcji bardziej użytecznego 235U i jednocześnie pozbycie się nadmiaru 238U.
Należy jednak zaznaczyć, że izotop 238U nie jest całkowicie bezużyteczny. Wykorzystuje się go do produkcji amunicji uranowej (karabinowej oraz artyleryjskiej, w tym także wybuchowej) oraz ogniw uranowych (jako drugi składnik obok 235U). W związku z powyższym, nie jest zalecane przetwarzanie całego zapasu uranu 238 w procesie Kovareksa. W razie wystąpienia braku 238U, pewne jego ilości można odzyskać ze zużytych ogniw paliwowych.
Ciekawostki
- Nazwa technologii pochodzi od nazwiska Michala Kovaříka, głównego twórcy Factorio i współwłaściciela Wube, który posługuje się nickiem kovarex. [1]
- Proporcje izotopów uranu w grze są zbliżone do występujących faktycznie na świecie, wynoszących 0.72% 235U i 99.28% 238U. Uran 235 jest najbardziej rozpowszechnionym izotopem rozszczepialnym uranu, jednak by można było go wykorzystać w reakcjach rozpadu, prowadzi się jego wzbogacanie przy użyciu wirówek. Izotop 235U jest lżejszy, w związku z czym koncentruje się przy osi wirówki.
- Amunicja uranowa produkowana jest z wykorzystaniem uranu zubożonego, produktu ubocznego w procesie wzbogacania. Uran zubożony składa się w większości z izotopu 238U, który jest słabo radioaktywny. Jego główną cechą, decydującą o wykorzystaniu w produkcji amunicji jest wysoka gęstość oraz skłonność do samozapłonu jego odłamków (piroforyczność). Ponadto, uran, podobnie jak inne metale ciężkie, jest toksyczny.
